تاب آوری سالمندان به مجموعه مهارت ها و قدرت های روحی و روانی اطلاق می شود که در برابر فشارها و تغییرات زندگی مورد نیاز است.

سالمندی دوره ای از زندگی است که طبق تعریف از ۶۵ سالگی شروع می شود.در تاب آوری سالمندان سه موضوع اهمیت ویژه ای دارد، نخست اینکه تاب آوری را چگونه تعریف کنیم. دوم اینکه شناسایی دقیقی از عوامل ایجادکننده تنش و استرس داشته باشیم و سوم اینکه پاسخ و واکنش برای توسعه تاب آوری انتخاب و اجرا نماییم .

به عبارت دیگر, تاب آوری فقط توانایی نجات یافتن از یک تجربه سخت نیست, بلکه می تواند به صورت قابلیت سازگاری و کنار آمدن با شرایط باشد, به گونه ای که فرد را قادر سازد تا قوی تر ظاهر شده و در عاقبت کار به خودشکوفایی برسد و درسهای آموخته شده را با هم ادغام کرده و به کار بندد.

اینها ویژگی هایی هستند که می توانند تاثیر مثبتی بر روند پیری بگذارند که شامل سلامت و تندرستی سالمندان هم می شوند و با پیری سالم نیز در ارتباطند.

اگر دوست دارید تا رفتارهای پیری تاب آور را تمرین کنید و قابلیت خود را در مقابله با شرایط سخت افزایش دهید, نکات زیر می توانند به شما در شروع این مسیر کمک کنند:

نگرش خوش بینانه خود را حفظ کرده و همیشه به دنبال “پوشش نقره ای” باشید ( پوشش نقره ای عبارتی است که می تواند معادل با ” در نا امیدی بسی امید است” در نظر گرفته شود)

در فعالیت های جدید شرکت کنید.

دوستی های جدید ایجاد کرده یا به یک گروه اجتماعی ملحق شوید.

بپذیرید که برخی مسائل خارج از کنترل شماست و بر روی چیزهایی مانور دهید که می توانید روی آنها تاثیر بگذارید.

روشهای مدیریت استرس را تمرین کنید.

یک تمرین معنوی مانند دعا کردن, مدیتیشن, یوگا یا یادداشت های روزانه را آغاز کرده و توسعه دهید.

دیدگاهتان را حفظ کنید, اجازه ندهید افکارتان از شما و شما از افکارتان دور شوید.

خود مراقبتی را از طریق تغذیه مناسب, ورزش منظم و عادات خواب خوب, تمرین کنید.

به طور داوطلبانه زمانتان را برای کمک به دیگران, اختصاص دهید.

زمانی که نیاز دارید, کمک بگیرید.

دنبال درسهایی باشید که می توانید از این موقعیت ها, یاد بگیرید

دکتر لیلا قهرمانی استادیار گروه آموزش و ارتقا سلامت دانشکده بهداشت