با توجه به اینکه در روابط معمول و روزمره، ویروس منتقل نمیشود، افرادی که مبتلا به ویروس هستند و یا

بیماری ایدز دارند در روابط معمول اجتماعی خطری برای سایرین نداشته و نیازی به جدا کردن آنها از دیگران نیست.

راههای عدم انتقال

ویروس ایدز از طریق تماسهای عادی مثل کارکردن با یکدیگر، هم صحبت شددن، همسفر بدودن، دست دادن، بوسیدن ، روابط

اجتماعی مثل سوار شدن در اتوبوس و تاکسی سرایت نمیکند.

ویروس ایدز از طریق استفاده از حمام عمومی، استخر و توالت قابل انتقال نیست.

ویروس ایدز از طریق لباس، پوشاک، پتو و رختخواب قابل انتقال نیست.

عطسه، سرفه و نیش حشرات نمیتواند باعث انتقال اچ آی وی به شخص سالم شود.

تماس پوست سالم با ترشحات جنسی مردانه و زنانه، بزاق، ادرار، اشک، عرق، محتوای معده و غیره منجر به سرایت بیماری نمیشود.

و انتقال تنها از طریق تماس مستقیم ویروس با خون، تماس با مخاط ترشحات جنسی و تغذیه کودک با شیر مادر میسر است.

علائم بالینی

اگر چه سیر عفونت اچ آی وی در میان بیماران ممکن است متغیر باشد، اما الگوی شایعی در بیماران دیده میشود. از زمان ورود ویروس به بدن تا ورود به مرحله عفونت پیشرفته اچ آی وی، بیمار مراحل مختلفی را طی میکند که به شرح ذیل است:

سندرم حاد اچ آی وی: حدود سه تا شش هفته بعد از تماس با ویروس اچ آی وی، بیمار علائم بالینی مشابه منونوکلئوز عفونی با علائم تب،سردرد، زکام و بزرگی غدد لنفاوی را نشان میدهد. البته این علائم تنها در 50تا70 درصد بیماران مشاهده میشود. در این دوره بار ویروسی(تعداد ویروس در خون(  بسیار بالاست. طی یک تا سه هفته پاسخ ایمنی در بدن ایجاد شده، بار ویروس کاهش مییابد. علائم بالینی این مرحله بعد از مدتی )حداکثر دو ماه از زمان ورود ویروس(  فروکش میکند؛ ولی بیمار وارد مرحله بدون علامت میشود.

دوره نهفته: پس از عفونت اولیه و تکثیر ویروس و به دنبال آن تغییرات ایمیونولوژیک ویژه اچ آی وی، اغلب بیماران یک دوره نهفته را تجربه میکنند که سالها طول میکشد. طی این دوره سیستم ایمنی تخریب شده که این تخریب با کاهش تعداد سلولهای     CD4 تظاهر مییابد. در این دوره بیماری در حال پیشرفت است.

بیماری آشکار بالینی: تخریب پیشرونده سیستم ایمنی که در اغلب بیماران رخ میدهد، سرانجام به بیماری آشکار بالینی با علائم و نشانه های بیماری زمینه ای و یا عفونت ها و بدخیمی های فرصت طلب می انجامد. برخی از علائم در این دوران عبارتند از:

کاهش وزن بدون توجیه.

عفونت مکرر دستگاه تنفس فوقانی )سینوزیت، برونشیت، اوتیت مدیا، فارنژیت(.

علائم پوستی )زخمهای مکرر دهانی، درماتیت(.

اسهال مزمن بیش از یکماه.

تب بیش از یکماه.

کاندیدای دهانی و کاندیدیاز مری.

سل ریوی در یکسال اخیر و یا سل خارج ریوی.

عفونتهای باکتریایی شدید )باکتریمی، پنومونی، مننژیت، عفونت مفصل، درگیریهای مغزی(.

هرپس مزمن بیش از یکماه.

زهرا غرقی کارشناس گروه اپیدمیولوژی دانشکده