شهرنشینی یک چالش مهم فعلی و آینده است که مستلزم تغییر در نحوه تعامل مردم با محیط می­باشد. به طور کلی، 54 درصد از جمعیت جهان در حال حاضر در محیط­های شهری زندگی می­کنند، پیش بینی می­شود این میزان تا سال 2050 به 66 درصد برسد.

شهرداری­ها به عنوان مدیریت شهری نقش کلیدی در فرایند مدیریت و سازمان­دهی شهرها برعهده دارند و وظیفه آن، برآورده نمودن نیاز­های مشترکی از شهروندان بوده که خود شهروندان به تنهایی قادر به برآورده ساختن آن نیستند، از جمله یکی ازاین نیاز­ها، توسعه فضای سبز و زیبا سازی محیط شهر می­باشد. فضای­سبز جزء مهمی از برنامه‌ریزی برای شهرهای سالم‌تر است که کارگران فضای­سبز شهرداری، به عنوان عوامل اصلی حفظ و نگهداری از این فضای­سبز، درمعرض آسیب­ها وعوامل زیان­آور زیادی قرار­دارند اما اکثریت آن­ها از خطراتی که با آن روبرو هستند و نحوه اجتناب از آن­ها اطلاع کمی دارند یا اصلاً اطلاعی ندارند.

میزان بروز حوادث شغلی در کشورهای مختلف رو­به افزایش است. . طبق آمار سازمان بین­المللی­کار، سالانه 120 میلیون جراحت وآسیب­های شغلی و 210 هزار حادثه مرگبار در سرتاسر دنیا در صنایع مختلف گزارش شده­است. درواقع می­توان گفت که، علل اصلی بروز حوادث و بیماری­ها خطاهای انسانی، تأسیسات ناایمن، طراحی نامناسب، عدم آمادگی برای شرایط اضطراری، و عدم رعایت اصول ایمنی، بهداشت و استانداردهای زیست محیطی هستند.بنابراین یکی از مهم ترین دغدغه­های مدیران، شناسایی مخاطرات بهداشتی و اتخاذ تدابیر موثر و سازنده در جهت مدیریت آن­ها می­باشد ایمنی محل کار به عناصری که باعث آسیب، حوادث و سایر پیامد های منفی در محیط کار می­شود و انجام اقدامات احتیاطی که برای محدود کردن این خطرات اشاره دارد.می­توان با آموزش، موجب درک اهمیت ایمنی و درنتیجه کاهش پیامدهای ناشی از حوادث و پیشگیری از بسیاری از بیماری­ها و در نهایت افزایش رضایت شغلی کارگران شد.

این مطلب از پایان نامه " مریم بنائی خیرآبادی" دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقاءسلامت به راهنمایی دکتر "مسعود کریمی" و با عنوان " بررسی تاثیر مداخله آموزشی  بر رفتار ایمنی محل کار و  رضایت شغلی کارکنان فضای سبز شهرداری فسا «کاربردی از مدل انگیزش محافظت»" استخراج گردیده است.