مالتیپل اسکلروز(Multiple Sclerosis )

مالتیپل اسکلروز (Multiple Sclerosis ) یکی از شایع ترین اختلالات نورولوژیک است که باعث ناتوانی در بالغان جوان می گردد. مالتیپل اسکلروز ( ام اس ) دراثر ایجاد ضایعه و پلاک در سیستم عصبی به وجود می آید. این بیماری، ماده سفید که وظیفه انتقال سیگنال های عصبی بین ماده خاکستری مغز و سایر نقاط بدن را بر عهده دارد؛ را درگیر می کند. بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروز تقریباٌ هر گونه علائم و نشانه های عصبی اعم از اختلال سیستم عصبی خودکار، اختلال بینایی، حرکتی، و حسی را ممکن است تجربه کند. به طور کلی، مشکل حسی یا حرکتی در 45 درصد، مشکل بینایی در 20 درصد، و اختلال عملکرد ساقه مغز در 10 درصد بیماران مشاهده می شود.

علائم بالینی:

مهم ترین علائم بالینی که در بیماران مشاهده می شود عبارتند از: سوزش، سوزن سوزن شدن ، بی حسی و ضعف عضلات، اسپاسم عضلات، اشکال در راه رفتن، عدم تعادل ، اشکال در بلعیدن و صحبت کردن، مشکلات بینایی، احساس خستگی، دردهای حاد و مزمن، اختلال مثانه ای و روده ای، اشکال در فکر کردن، و مشکلات عاطفی مانند افسردگی و خلق ناپایدار .

تشخیص بیماری:

 تشخیص بیماری بر اساس علائم و نشانه های بالینی همراه با یافته های آزمایشگاهی و تصاویر MRI صورت می پذیرد. 

علت بیماری ام اس:

 علت بیماری ام اس ناشناخته است، اما این باور وجود دارد که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مانند عوامل عفونی در بروز آن نقش دارند. بسیاری از میکروب ها به عنوان عامل محرک مالتیپل اسکلروز معرفی شده اند، اما رابطه هیچ یک از آن ها با این بیماری تایید نشده است. ویروس هرپس انسانس(HPV ) جز آن دسته از ویروس هایی هستند که احتمال می رود در رخ داد ام اس دخالت داشته باشند. احتمال می رود که برخی از عوامل محیطی، مانند سیگار، استرس، مواجهه شغلی با برخی سموم و حلال ها نیز در رخ داد ام اس نقش داشته باشند.

درمان:

اگرچه درمان قطعی برای ام اس وجود ندارد، اما درمان های متعددی وجود دارند که سودمندی آن ها به اثبات رسیده است. اهداف ابتدایی درمان عبارتند از : بازگرداندن عملکرد پس از حمله عصبی، پیشگیری از حمله های بعدی، و جلوگیری از پیشرفت و بروز ناتوانی.