عفونت انسان با انگل مالاریا می تواند به جذب تفکیکی پشه آنوفل منجر شود.

هرگاه انسان مرحله عفونی انگل (سلول های جنسی نر و ماده پلاسمودیوم) را حمل کند، ترکیبات خاص خون و اجزائ فرّار روی پوست وی تغییر می یابند. این به افزایش جذابیت در مقایسه با همان شخص زمانی که مسری نبوده ، رفتار پشه را تغییر می دهد. محقق ایرانی، خانم نوشین امامی و همکاران، اخیراً به یک متابولیت کلیدی مالاریا دست یافته اند که رفتار کاوشگری خون توسط ناقل، تغذیه و حساسیت پشه به عفونت را در بدن پشه تعدیل می کند. اگرچه بوهای انسان مستقیماً توسط انگل اصلاح شده، اثر نهایی تغییر رفتار پشه بوده ، که متعاقباً انتقال انگل به ناقل را بالا می برد.  

تحقیقات اخیر نشان می دهد که تشعشع دمایی فروسرخ (Infra-red)، علاوه بر علائم بصری و بویایی، در ردیابی یا کشف میان- برد میزبان انسانی بسیار مؤثر می باشد. پشه آئدس اجیپتی، ناقل اولیه تب دانگ، تب زرد، چیکونگونیا و زیکا ضمن جذب گازکربنیک از تنفس انسان، بوهای متصاعدشونده از پوست فرد و علائم بینایی در دامنه های دور- برد و میان- برد، از تشعشع فروسرخ بدن فرد در دامنه میان- برد توسط گیرنده های دما- حساس عصبی در نوک شاخک های خود برای جذب به میزبان بهره می برند. این پشه های روزفعّال که خونخواری از انسان را به سایر جانداران ترجیح داده اند، اخیراً معضل عمده در کشور عزیزمان ایران، بخصوص در نواحی ساحلی جنوب و شمال شده اند. این یافته می تواند در توسعه راهبرد تداخل با این شاخصه جذب و ابتکار طراحی تله های موثرتر جذب پشه آئدس بکار رود.   

دکتر محمدجعفر مومن بالله فرد، عضو هیئت علمی گروه بیولوژی و کنترل ناقلین بیماریها، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز