آسیب اجتماعی یعنی هرنوع رفتاری که در چارچوب اصول اخلاقی و قواعد کلی رفتار اجتماعی در عرف و قانون جامعه رسمی و غیر رسمی جامعه مورد تایید نباشد و جرم محسوب شود.

انواع آسیب اجتماعی عبارتند از آسیب شناسی جامعه ای از قبیل بیماری های اعتیاد و ایدز، جرائمی اعم از انحرافات جنسی، تکدی گری، بزهکاری، قتل ها و خشونت ها، مسائل زندان و زندانیان، سرقت و اختلاس

و آسیب شناسی محیط از قبیل مسائل مربوط به آلودگی ها، بهداشت محیط، ترافیک، حوادث و سوانح، بلایایی طبیعی، تخریب محیط زیست و تخریب کنترل‌نشدهٔ اشیاء و آثار فرهنگی باارزش که یک ناهنجاری اجتماعی به حساب می‌آید .

-آسیب شناسی فرد و خانواده

خشونت، طلاق، خانواده های در معرض آسیبی، فرار از منزل و ... می توانند باشند.

آموزش خودمراقبتی به فرزندان لازمه پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی است.

خودمراقبتی رفتاری آگاهانه برای جلوگیری از ورود نوجوانان وجوانان به عرصه شوم بزهکاری است

ابعاد خودمراقبتی جسمی، خودمراقبتی روانی، اجتماعی و معنوی می باشد.

خودمراقبتی جسمانی شامل نحوه تغذیه بدن، میزان خواب، میزان فعالیت بدنی و توجه به نیازهای بدنی است.

خودمراقبتی اجتماعی کلید مراقبت از خود است، بطور معمول شامل ارتباط فرد با دیگران است که لازمه آن یادگیری مهارت‌های ارتباطی است.

خودمراقبتی روانی شامل رفتارهایی است که به آرامش واحساس رضایت درونی فرد منجر می‌شود وباعث افزایش اعتماد به نفس و توسعه مهارت‌های فردی برای مقابله با رویدادهای استرس زای زندگی می‌شود.

وظایف فرزندان برای مراقبت از خود در برابر آسیب‌های اجتماعی

-خانواده بهترین دوستی است که هر کسی می‌تواند داشته باشد؛ مشکلات خود را فقط با خانواده خود در میان بگذارید

-توجه دوستان و هم سن و سالان خود را با فعالیت‌های مثبت به خود جلب کنید.

-هر کسی را دوست خود نپندارید و به توصیه‌های آن‌ها عمل نکنید.

-بزه‌های اجتماعی می‌تواند شما را یک عمر از زندگی عقب بیندازد پس برای یک بار هم آن‌ها را امتحان نکنید.

وظایف خانواده‌ها برای مراقبت از فرزندان در برابر آسیب‌های اجتماعی

خانواده‌ها باید بدانند که سرکشی و تغییر رفتار اقتضای سن نوجوانی و جوانی است. از این رو نباید خیلی نگران این مسائل باشید. به مرور زمان و تثبیت بیولوژیکی و خلق و خوی آنان، این مسائل همگی حل می‌شوند.

مهم این است که این دوران حساس را با درایت پشت سر بگذارید و اجازه ندهید فرزندان به سمت بزه و آسیب‌های اجتماعی گرایش پیدا کند.

بهترین دوست برای فرزندتان باشید و آن‌ها را حمایت کنید. در این صورت برای جبران کمبودهای خود به دوستان ناباب یا افرادی خارج از خانواده گرایش پیدا نمی‌کنند و احتمال ایجاد رفتارهای پرخطر برای آن‌ها به مراتب کمتر می‌شود. 

«ملیحه مکی آبادی» کارشناس گروه ارتقاء سلامت