سندروم اختلال حرکتی در سالمندان یک وضعیت پزشکی است که به طور عمده در افراد بالای 65 سال و بیشتر رخ می‌دهد و دستگاه عصبی مرکزی ومحیطی را نیز درگیر می کند.

این سندروم در سالمندان شایع و بر کیفیت زندگی وعملکرد روزانه آنان، بسیار موثر است.

از آنجا که سندروم اختلال حرکتی می‌تواند منجر به افزایش خطر افتادن و صدمه دیدن سالمندان شود، تشخیص دقیق، پیگیری مداوم و درمان مناسب اهمیت زیادی دارد.

Ø       چه عواملی این وضعیت را تشدید می کند؟

بیماری های مزمن

عوارض دارویی

افزایش سن

فاکتورهای محیطی مانند فشارهای روانی

تغذیه نامناسب و...

Ø       برای جلوگیری از خطر سندروم اختلال حرکتی در سالمندان، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

توازن تغذیه‌ای: اطمینان حاصل کنید که سالمندان دارای رژیم غذایی مناسبی هستند که شامل مواد مغذی کافی می‌شود.

تمرین منظم: تمرینات فیزیکی منظم و مناسب برای افزایش انعطاف پذیری و قوای عضلات مفید است.

مراقبت از استخوان‌ها: مطمئن شوید که سالمندان دارای مقادیر کافی و معقول ویتامین D و کلسیم هستند.

مراقبت از سلامت روانی: احساسات منفی می‌تواند سبب تضعیف عضلات و عدم توازن در حرکت شوند، بنابراین مراقبت از سلامت روانی نیز اهمیت دارد.

استفاده از امکانات کمکی: استفاده از امکانات کمکی مانند عصای پیاده‌روی یا کفش‌های ضد‌لغزش می‌توانند از بروز حادثه جلوگیری کنند.

حفظ محیط امن: اطمینان حاصل کنید که محیط زندگی سالمندان ایمن است.

Ø       علایم معمول این سندروم شامل:

عدم تعادل و لرزش در حالت استراحت یا در حین حرکت

کندی حرکت

عدم تناسب در هماهنگی حرکات بدن

سفتی عضلات

عدم توانایی در حرکت و ثبات دیگر عضلات

Ø       درمان:

فیزیوتراپی: این روش شامل تمرینات تقویتی و انعطاف‌پذیری مختلف است که باعث بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات و مفاصل می‌شود.

تغذیه سالم: مصرف یک رژیم غذایی سالم و مناسب که حاوی تمامی عناصر غذایی لازم برای حرکت و سلامت عضلات و استخوان‌ها است، می‌تواند برای بهبود وضعیت حرکتی سندروم مفید باشد.

داروها: در برخی موارد، ممکن است پزشک داروهایی را برای کنترل علایم سندروم اختلال حرکتی تجویز کند.

مشاوره روان‌شناختی: در برخی موارد، مشاوره روان‌شناختی می‌تواند به افراد کمک کند تا با استرس‌ها و اضطراب‌های مرتبط با این بیماری مقابله کنند.

در صورت لزوم جراحی نیز می تواند با نظر پزشک صورت بگیرد.

همچنین، مراقبت و پشتیبانی از سالمندان مبتلا به سندروم اختلال حرکتی از اهمیت بالایی برخوردار است. ارتقاء کیفیت زندگی این افراد و کمک به آن‌ها در انجام فعالیت‌های روزمره و مشارکت در جامعه، می‌تواند بهبود آن‌ها را تضمین کند.

عبدالرحیم اسداللهی، دانشیار گروه آموزش بهداشت وارتقا سلامت دانشکده بهداشت