عاشقان دیگر هوای نینوا دارد حسین(ع)

روی دل با کاروان کربلا دارد حسین(ع)

بس که محملها رود منزل به منزل با شتاب

کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین(ع)

از حریم کعبه جدش به اشکی شست دست

مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین(ع)...

کاروان عشق و شور حسینی به آرامی دارد قلب تاریخ را می شکافد و به سر زمین رنج و بلا - کربلا - نزدیک می شود ؛ رنجها و بلاهایی که در سرزمین نینوا ، بر اقلیت بر جا مانده از "حق" نازل گردید...

و حالا تاریخ در فهم عشق و شیدایی و آنچه که ورای عقل و اندیشه است گره کور خورده است؛ عقل از حیرت در این همه مظلومیت جبهه حق ، درمانده گشته و امر به برگشتن می کند؛ عشق، اما ، در رکاب حسین (ع) ، مردانه ایستاده و به جلو رفتن فرمان می دهد ...

عقل از درد و رنج و کشته شدن حرف می زند و ادامه این راه را چیزی جز فنا و نابود شدن نمی داند؛

عشق اما ، از پس این همه اضطراب و بیقراری عقل ، دم از آزادی و رهایی و بقا می زند ؛

عقل بر لب شط فرات به نوشیدن ، آن هم در اوج تشنگی دستور می دهد ، عشق اما در میان این همه تشنگی و سوز و عطش ، ایثار و فداکاری را خلق می کند...

تاریخ دارد باز دوباره به محرم نزدیک می شود و قافله عشق با ضربان شهادت، از پس چهارده قرن مظلومیت، ندای "هل من ناصرٍ ینصرنی" سر می دهد ...

و ما، اما ، از پس این همه ازدحام قرنها و دورانها نخواهیم گذاشت که صدای مظلومیت حسین(ع ) خاموش شود، ما در مقابل جهل و تاریکی و ظلم زمان ، با شمشیر اشک و ناله بر سرور آزادگان عالم خواهیم ایستاد.

پایان خبر