از نوزده رمضان سال چهلم هجری تا به امروز، با ضربت خوردن امیر والایی ها و سردار رشید اسلام، حضرت علی(ع)، توسط شقی ترین آدمیان و طنین انداز شدن (فزت و رب الکعبه) در آسمان، عالم زانوی ماتم و غم در بغل گرفته است و همه ساله لیالی قدر یادآور مشیت الهی، بر جاودانگی شخصیت آن حضرت است که پس از گذشت قرن ها، مسلمانان همچنان در فراقشان، فریاد گریه و زاری سر می دهند.

شهادت امیرالمؤمنین علی (ع) ، این مظهر عدالت، آزادگی و جوانمردی در این ایام گویای عظمت و جاودانگی امامی است که در سرتا سر عمر پر برکتشان بدون هیچ دلبستگی به لذایذ دنیوی پاسدار اخلاق، حرمت و کرامت انسانی بودند و مظلومانه با شمشیر تحجر و جهالت شهید شدند.مولای متقیان حضرت علی(ع)، مولود کعبه، نخستین شهید محراب، حقیقتی بزرگ به درخشندگی خورشید و مظهر عدالت و مردانگی و حماسه آفرینی است. ایام شهادت جانگداز این امام همام مقارن است با لیالی پر برکت قدر که مشتاقان لقاء محبوب را به خود می خواند تا با احیاء این لیالی، ناب ترین و زلال ترین صحنه نیایش انسان در مقام بندگی را به نمایش گذارند.

ایام مصیبت ضربت خوردن و شهادت امام اول شیعیان و پیشوای عدالت‌خواهان جهان، حضرت علی علیه‌السلام را حضور اساتید، کارکنان و دانشجویان تسلیت و تعزیت عرض می نمایم و از درگاه خداوند متعال توفیق روز افزون سلامتی و شادکامی برای همه عاشقان امامت و ولایت خواستاریم.
دکتر "حمیدرضا مکرمی" معاون فرهنگی و امور دانشجویی دانشکده بهداشت