یکی از مهم ترین اهداف بهداشت حرفه ای، پیشگیری از بیماری های ناشی از کار است. کنترل مواجهه با آلاینده های هوابرد از جمله بیوایروسل ها مهم ترین ابزار پیشگیری از بیماری های ناشی از کار است. در پایان ماه دسامبر 2019 کرونا ویروس شناسایی شد و سپس همه گیری جهانی بیماری حاد تنفسی ناشی از این ویروس توسط سازمان بهداشت جهانی اعلام گردید.گروه پرستاران و کادر درمان به دلیل مواجهه بیشتر با افراد مبتلا، بالاترین ریسک ابتلا به این بیماری را دارند. طبق مطالعات، محیط های داخلی بیمارستان می توانند مکان بالقوه‌ای برای انتقالSARS-CoV-2 باشند.

در این مطالعه پارامترهای موثر بر کیفیت هوای داخل و عملکرد سیستم تهویه در بخش های مختلف دو بیمارستان  اصلی درمان COVID_19  در شهر شیراز مورد ارزیابی قرار گرفت. برای نمونه برداری از ویروس کرونا از بیوسمپلر و ایمپینجر به صورت همزمان و برای آنالیز از روش RT-PCR استفاده شد. به منظور بررسی سیستم تهویه و کیفیت هوای داخل با اندازه گیری ابعاد بخش های بیمارستان و محاسبه دبی جریان های خروجی و ورودی به هر بخش، تعداد تعویض هوای اتاق ها در هر بخش محاسبه شد. همچنین پارامترهای دما، رطوبت، CO و CO2، میزان تراکم ذرات معلق، تراکم حلال های آلی فرار و تراکم آلاینده های هوابرد قارچ و باکتری در هر بخش اندازه گیری شد. در هیچکدام از نمونه های هوا RNA ویروس SARS-CoV-2 شناسایی نشد.

نتایج

تعداد تعویض هوای اتاق در همه بخش ها کمتر از میزان توصیه شده بر اساس استاندارد 2017-170ASHRAE  بود. در بخش های با تعداد تعویض هوای بیشتر، تراکم ذرات معلق کمتر بود. همچنین مشخص شد که در هر دو بیمارستان، سیستم تهویه به منظور حذف آلاینده های مختلف، کارآمدی لازم را نداشته و میزان تراکم آنها در بخش های مختلف بیمارستان بیشتر از هوای آزاد بود.

دکتر "سعید جعفری" عضو هیات علمی گروه بهداشت حرفه ای و ایمنی کار دانشکده بهداشت