اضطراب دوران بارداری یکی از موضوعات مهم سلامت روانی و جسمی مادران است که به نگرانی‌ها و ترس‌های مرتبط با بارداری، زایمان، سلامت نوزاد و نقش والدگری آینده اشاره دارد. بر اساس مطالعات، 60 تا 70 درصد زنان در طول بارداری دچار اضطراب می‌شوند که این اضطراب اغلب در سه‌ماهه سوم به اوج خود می‌رسد. این وضعیت می‌تواند منجر به پیامدهای نامطلوبی مانند زایمان زودرس، وزن کم نوزاد و افزایش نرخ زایمان سزارین شود.

مطالعات نشان می‌دهند که خودکارآمدی، به‌عنوان یکی از مفاهیم کلیدی روان‌شناسی، نقشی مهم در کاهش اضطراب ایفا می‌کند. بر اساس نظریه بندورا، خودکارآمدی به باور فرد در توانایی انجام وظایف خاص اشاره دارد. شواهد پژوهشی نشان می‌دهند که افراد با خودکارآمدی بالاتر، کمتر دچار اضطراب و ترس می‌شوند، در حالی که احساسات منفی مانند اضطراب و افسردگی می‌توانند خودکارآمدی را کاهش دهند.

لذا مطالعه ای به بررسی اثرات یک مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری خودکارآمدی در کاهش اضطراب دوران بارداری و بهبود پیامدهای زایمانی در زنان نخست زای ایرانی پرداخت. در این پژوهش، 8 جلسه مداخله آموزشی طی یک ماه برای مادران باردار گروه مداخله برگزار شد. این جلسات با هدف افزایش خودکارآمدی جهت مدیریت اضطراب و نگرانی‌های مرتبط با دوران بارداری طراحی شده بود و از روش‌هایی نظیر سخنرانی تعاملی، پرسش و پاسخ، بحث گروهی، ایفای نقش، الگوی نقش و بازدید عملی استفاده شد.

نتایج مطالعه نشان داد که گروه مداخله کاهش معناداری در اضطراب بارداری تجربه کردند. علاوه بر این، نرخ زایمان طبیعی در این گروه بالاتر و وزن نوزادان آنها بیشتر از گروه کنترل بود.

این پژوهش پیشنهاد می‌کند که آموزش‌های مبتنی بر تئوری خودکارآمدی به‌عنوان یک مداخله هزینه‌اثربخش در مراکز بهداشتی مورد استفاده قرار گیرد تا از اضطراب دوران بارداری و پیامدهای نامطلوب آن پیشگیری شود.

این گزارش از جلسه ژورنال کلاب سر خانم " نرگس مبشری " دانشجوی دکتری تخصصی آموزش بهداشت و ارتقا سلامت تحت عنوان

" The effect of educational intervention based on self‑efficacy theory on pregnancy anxiety and childbirth outcomes among Iranian primiparous women"

 به راهنمایی سرکار خانم  دکتر "مهین نظری " از گروه ارتقاء سلامت دانشکده استخراج گردیده است.