دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز
بهبود کیفیت مواد غذایی و تاثیر آن بر بیماران میتلا به دیابت نوع 2
بهبود کیفیت مواد غذایی و تاثیر آن بر بیماران میتلا به دیابت نوع 2
دیابت
نوع 2 (T2DM)
و عوارض آن تا حد زیادی به بار بیماری و یکی از علل اصلی مرگ و میر جهانی تبدیل شده است. عوارض T2DMشامل
افزایش خطر نوروپاتی، رتینوپاتی ونفروپاتی (ریز عروقی)، و عروق مغزی، ایسکمیک بیماری
های قلبی و عروقی محیطی (ماکروواسکولار). سبک زندگی به عنوان محرک اصلی اپیدمی
جهانی دیابت نوع 2 می باشد که با عواملی
مانند : چاقی، سبک زندگی کم تحرک و ...رژیم غذایی نامطلوب مرتبط می باشد. این امر
اهمیت مدیریت دیابت نوع 2 را برجسته می کند و پیشگیری یا به تاخیر انداختن عوارض،
که می تواند از طریق کنترل بیماری های
قلبی متابولیک به خوبی انجام گردد. کنترل مطلوب بیماری های قلبی متابولیک
در دیابت نوع 2 را می توان با درمان دارویی ویا اصلاح سبک زندگی، به عنوان اجزای
اصلی با بهبود سطح فعالیت بدنی و کیفیت رژیم غذایی انجام داد.
بهبود
رژیم غذایی فرد کیفیت می تواند سطح گلوکز را بهینه کند. رژیم های غذایی با کیفیت
بالا (به عنوان مثال، مصرف کافی غلات کامل، میوه ها، آجیل، فیبر، سبزیجات و
حبوبات، مصرف متوسط الکل، و مصرف کم چربی های اشباع، روغن ها، نمک ها، گوشت ،
محصولات حاوی شکر)، به پیشگیری و مدیریت
دیابت نوع 2 کمک می کند. یک عنصر مهم در رسیدن به کنترل مطلوب قلبی
متابولیک خود مدیریتی افراد مبتلا به دیابت نوع
2 است. با این حال، برای بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 گنجاندن خود
مدیریتی در زندگی روزانه در آنها دشوار است. بنابراین آموزش برنامه های خود
مدیریتی دیابت به‌عنوان یک فرآیند مستمر برای تسهیل دانش، مهارت ها و توانایی هایی
که برای دیابت مورد نیاز است تعریف می‌شوند، خودمدیریتی دیابت نوع 2 به عنوان
عناصر ضروری شناخته می شود .
رژیم
غذایی مناسب یک جزء ضروری مدیریت دیابت نوع 2است. بنابراین، آموزش برنامه بالاتر
از قصد خوب (BGI). بر اساس تئوری های خودتنظیمی و مقابله پیشگیرانه تدوین شد. هدف
از انجام این مطالعه افزایش توانایی افراد برای خود مدیریتی بود که تعیین اثربخشی
برنامه آموزش برنامه بالاتر از قصد خوب بر بهبود کیفیت رژیم غذایی در بین افراد
مبتلا به دیابت نوع 2 در گزوه مداخله و به همراه دو سال و نیم پیگیری انجام گردید.
برنامه BGI به طور قابل توجهی در بهبود کیفیت رژیم غذایی در میان افراد از پیش انتخاب شده مبتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با مراقبت معمول مؤثر بود. این اثر در بین شرکت کنندگان بدون هدف تغذیه ای در ابتدا قوی تر بود. یک توضیح احتمالی برای این یافته این است که افرادی که در ابتدا هدف تغذیه ای دارند، قبل از شروع برنامه BGI، شروع به بهبود رژیم غذایی خود کرده اند. مطالعات آینده برای روشن کردن نقش تعدیل کننده هدف گذاری بر اثربخشی برنامه BGI مورد نیاز است .
این مطلب از برگزاری ژورنال کلاب توسط "آزاده سالمی" دانشجوی
کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقا سلامت به راهنمایی دکتر "محمد حسین
کاوه" عضو هیات علمی گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشکده بهداشت، با
عنوان مقاله "بررسی تاثیر برنامه بالاتر از قصد خوب بر روی یهبود کیفیت غذایی
بیماران میتلا به دیابت نوع 2:کارآزمایی تصادفی شده" تهیه شده است.
نظر دهید