عامل بیماری گال، مایت یا هیره بسیار کوچک و میکروسکوپی به نام سارکوپتس اسکابئی (Sarcoptes scabiei) است.

علائم بیماری:

- خارش شدید به هنگام خواب یا بعد از دوش آب گرم،

- ضایعات پوستی قرمز و جوش مانند، شبیه گزش حشرات،

- وجود مسیرهای لانه مانندی بر روی پوست،

- شایع‌ترین نواحی آلودگی شامل پشت و کف دست‌، بین انگشتان، چین و چروک های مچ، آرنج، زانو، اطراف کمر، ناف، زیر بغل،

- سر، صورت، گردن، کف دست و پای کودکان.

تشخیص:

- تشخیص بر اساس ضایعات پوستی و توصیف بیمار از خارش انجام می شود،

- گاها" بیمار جهت بررسی وجود مایت به آزمایشگاه فرستاده می شود،

- اگر خارش و بثورات در چند فرد از یک خانواده همزمان ایجاد شود، احتمال گال زیاد است.          

انتقال عامل بیماری:

- تماس مستقیم پوست فرد بیمار با پوست فرد سالم،

- استفاده از وسایل شخصی دیگران،

- روتختی و روبالش در محیط های اجتماعی مانند هتل ها و خوابگاه ها، زندان ها، آسایشگاه های معلولین و سالمندان،

- بازی کودکان با یکدیگر مخصوصاً در مهدکودک ها و استفاده از اسباب بازیهای مشترک،

- پرستاری از اشخاص آلوده.

پیشگیری:

1ـ رعایت بهداشت فردی  2ـ عدم استراحت در محیط های غیربهداشتی 3ـ شناسایی افراد آلوده و درمان آنها

درمان:

- داروهای خوراکی

- استفاده از پماد یا لوسیون پرمترین: پماد باید از گردن به پایین مالیده شده و به مدت یک شب بماند و سپس شسته شود، معمولا این کار بعد از هفت تا 15 روز تکرار می شود.

- پرمترین برای استفاده افراد از سن 2 ماهگی و بیشتر تایید شده است.

- درمان جایگزین لوسیون لیندان است که از گردن به پایین استفاده شده و پس از حدود هشت ساعت شسته شود.

- لیندان در پوست های حساس و تحریک پذیر، بیماریهای پوستی، زنان باردار، افراد مسن، افراد مبتلا به زخم های پوستی و کودکان کمتر از 2 سال استفاده نمی شود.

- برای کنترل خارش بخصوص به هنگام شب، قرص آنتی هیستامین و کرم هیدروکورتیزون می تواند کمک کننده باشد.

توصیه هایی در مورد گال:

- عامل گال می تواند در همه سنین و با همه نوع سطح اجتماعی تاثیر بگذارد.

- تمامی اعضای خانواده حتی بدون داشتن علامت بیماری باید به صورت همزمان تحت درمان قرار بگیرند.

- با وجود بهبود خارش ها، حتما˝ درمان نوبت دوم (7 تا 15 روز بعد) انجام شده تا از ابتلای مجدد جلوگیری شود.

- جوشاندن لباس¬های بیماران به مدت 5-4 دقیقه در آب جوش و خشک کردن در آفتاب، اتو کردن درزهای لباس (خصوصا˝ لباس¬های زیر).

- جداسازی فرد بیمار از دیگران تا زمان بهبودی کامل.

- وسایل غیرقابل شستشو به مدت یک هفته درون یک کیسه پلاستیکی قرار داده شوند.

- منزل جارو شده و کیسه جاروبرقی بیرون انداخته شود.

تهیه کننده: دکتر معصومه امین، گروه بیولوژی و کنترل ناقلین بیماریها، دانشکده بهداشت شیراز