دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز
تاثیر تمرینات ترکیبی فیزیکی و شناختی بر پیش‌گیری از سقوط و کاهش ریسک افراد سالمند با اختلال شناختی خفیف : یک مطالعه کنترل‌شده تصادفی
سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف دوبرابر بیشتر از سالمندان بدون ابتلا به اختلال شناختی خفیف در خطر افتادن هستند.
اختلال شناختی خفیف یک عامل پیش‌بینی‌کننده و یک عامل خطر برای افتادن در سالمندان ساکن جامعه محسوب می‌شود. این اختلال به عنوان حالت بینابینی کاهش شناختی بین پیری نرمال و زوال عقل تعریف می‌شود. کاهش قدرت عضلانی , اختلال در کنترل تعادل و سرعت راه رفتن آهسته‌تر همراه با افزایش سن و کاهش شناختی خطر افتادن افراد مسن‌تر با اختلال شناختی خفیف را افزایش می‌دهد. مداخله ای که ورزش فیزیکی و آموزش شناختی را در یک رژیم درمانی یکپارچه می‌کند , می‌تواند بهترین رویکرد برای پرداختن به این عوامل خطر به طور همزمان و کارآمد باشد.
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ترکیبی فیزیکی و شناختی بر میزان سقوط و خطر افتادن در سالمندان با اختلال شناختی خفیف است. در مجموع 92 نفر سالمند ساکن در جامعه با اختلال شناختی خفیف (60 - ۸۳ سال) به طور تصادفی به سه گروه مداخله و یک گروه کنترل تقسیم شدند مداخلات شامل تمرینات بدنی, آموزش شناختی, و برنامه مداخله ترکیبی تربیت‌بدنی و شناختی به مدت ۶۰ تا ۹۰ دقیقه, یک تا سه بار در هفته به مدت ۱۲ هفته و پی‌گیری شش ماهه انجام شد. نتیجه گرفته شد که بین گروه‌های مورد مطالعه از نظر میزان سقوط و خطر سقوط اختلاف معنی‌داری وجود نداشت.تعادل پویا با ترکیب تمرینات فیزیکی و شناختی و شناختی به تنهایی بهبود یافت.تحقیقات بیشتر با حجم نمونه بزرگ‌تر برای تعیین اینکه آیا مداخلات موثر هستند یا نه, لازم است.
این گزارش از جلسه ژورنال کلاب" مهدیس فراست" دانشجوی ارشد رشته سلامت سالمندی با عنوان " تاثیر تمرینات ترکیبی فیزیکی و شناختی بر پیش‌گیری از سقوط و کاهش ریسک افراد سالمند با اختلال شناختی خفیف : یک مطالعه کنترل‌شده تصادفی" با راهنمای " دکتر عبدالرحیم اسداللهی" از گروه ارتقاء سلامت دانشکده بهداشت استخراج گردیده است.
نظر دهید