سلامت روان بخشی جدایی ناپذیر از سلامت و زیر بنای سلامت عمومی است که توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) به این صورت تعریف می‌شود سلامت روان حالتی از رفاه است که در آن فرد به توانایی‌های خود پی می‌برد، می‌تواند با استرس‌های عادی زندگی کنار بیاید، می‌تواند کار مولد و مثمر ثمر داشته باشد، و قادر باشد به جامعه خود کمک کند. بنابراین، سلامت روان چیزی بیش از فقدان اختلالات یا ناتوانی های روانی است، بلکه یک عامل اساسی برای کیفیت زندگی خوب است.

طیف وسیعی از عوامل خطر برای سلامت روان ضعیف وجود دارد که رویکردهای بهداشت روان عمومی به دنبال رفع آنها هستند، که بسیاری از آنها خارج از حوزه خدمات بهداشتی هستند. اینها عبارتند از آسیب اقتصادی، بدهی و مشکلات مالی، بیکاری، انزوای اجتماعی و تنهایی، خشونت شریک صمیمی، سبک زندگی بی تحرک، ناامنی غذایی بی خانمانی و تبعیض. سلامت روان ضعیف تأثیر منفی عمیقی بر امید به زندگی و کیفیت زندگی دارد و خطر ابتلا به بیماری های جسمی را افزایش می دهد و همچنین تأثیرات اجتماعی گسترده تری مانند غیبت در کار، بیکاری و بی خانمانی دارد.

 

با این حال، علائم سلامت روان ضعیف و بیماری های روانی در سنین بالاتر گاهی اوقات به عنوان بخشی از فرآیند پیری نادیده گرفته شده و به عنوان پاسخی عادی به تنهایی، بیماری، سوگ یا درد در نظر گرفته می شود و هم چنین از سوی افراد و متخصصان مراقبت های بهداشتی نیز اولویت کمتری نسبت به بیماری جسمانی دارد.

اختلالات سلامت روان به ابعاد اپیدمی در سراسر جهان رسیده است و با ناتوانی بیشتری نسبت به شرایط جسمی همراه است، اما احتمال کمتری برای دریافت درمان در سراسر جهان وجود دارد. درمان اختلالات روانی در درجه اول بر اساس دارو درمانی است که این رویکرد کار نمی کند. از این رو درخواست های فوری برای استفاده از یک سیستم یکپارچه وجود دارد که راهبردهای غیردارویی مانند مداخلات سبک زندگی، ارتقای سلامت روان، برنامه های آموزشی و درمان های روانشناختی را ارائه می دهد.

هدف از انجام این مطالعه ارتقا سلامت روان بزرگسالان از طریق برنامه چند وجهی سبک زندگی و روان شناسی مثبت بود که نشان داد برنامه چند وجهی سبک زندگی و روان شناسی مثبت به طور قابل توجهی در بهبود سلامت روان موثر بود. اندازه اثر مشاهده شده در این مطالعه بیشتر از مطالعاتی بود که از یک استراتژی مثلا سبک زندگی یا روانشناسی مثبت به تنهایی استفاده کرده بودند. مطالعات آینده برای روشن کردن اینکه آیا ادغام دو استراتژی منجر به اثر ترکیبی می شود و بررسی تاثیر سن و جنس مورد نیاز است.

این مطلب از برگزاری ژورنال کلاب توسط "راضیه اسدی" دانشجوی کارشناسی ارشد سلامت سالمندی به راهنمایی دکتر"مهین نظری" عضو هیات علمی گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشکده بهداشت، با عنوان مقاله "اثربخشی یک مداخله بین رشته ای آنلاین بر ارتقا سلامت روان: کارآزمایی تصادفی کنترل شده" تهیه شده است.