اختلالات اسکلتی -عضلانی اندام فوقانی و استفاده از رایانه در جوامع مدرن رایج است و هر دو روند رو به رشدی را نشان می دهند.

به گزارش روابط عمومی دانشکده  بهداشت، بسیاری از مطالعات رابطه احتمالی بین کار با رایانه و اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام فوقانی را مورد بحث قرار داده اند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پارامترهای ایستگاه کار با رایانه بر متغیرهای مؤثر در پیش بینی اختلالات اسکلتی -عضلانی اندام فوقانی با استفاده از مدل سازی بیومکانیکی بر روی 12 مرد سالم که به طور تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. یک طرح فاکتوریل 3×3 استفاده شد که در آن سه زاویه جانبی برای صفحه نمایش و سه فاصله افقی برای صفحه کلید در حین انجام وظایف استاندارد رایانه ای در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان داد فاصله صفحه کلید و زاویه صفحه نمایش تأثیر قابل توجهی بر وضعیت اندام فوقانی دارد. با این حال، زمانی که مفاصل به موقعیت خنثی خود نزدیک شوند، خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی -عضلانی اندام فوقانی کاهش می یابد. به طور کلی، زمانی که صفحه کلید در لبه میز قرار می گیرد و زاویه صفحه نمایش در 30 درجه قرار می گیرد، انتظار می رود که متغیرهای کینماتیک و کینتیک مانند زوایای مفصل، گشتاور، نیروی عضلانی و نیروهای تماس مفصل در سطوح بالایی قرار گیرند. با افزایش فاصله صفحه کلید به 8 سانتی متر از لبه میز و صفحه نمایش در زاویه صفر، مقادیر این متغیرها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. بر این اساس، زمانی که صفحه کلید در فاصله 8 سانتی متری از لبه میز و صفحه نمایش در زاویه صفر قرار دارد، می توان وضعیت مناسب مچ، آرنج و شانه را حفظ کرد. این امر خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی -عضلانی را در اندام فوقانی کاهش می دهد. بر اساس نتایج این مطالعه، برای کاهش زاویه مفاصل، گشتاور، نیروهای عضلانی و نیروهای تماسی مفاصل، صفحه کلید نباید در لبه میز و نه در فاصله زیادی از بدن فرد قرار گیرد. همچنین صفحه نمایش باید در جلوی کاربران جایگزاری شود (بدون زاویه).

برای مشاهده کلیپ اینجا کلیک نمایید.

این مطلب از ارائه پایان نامه"میلاد غلامی" دانشجوی دکترای تخصصی ارگونومی به راهنمایی "دکتر علیرضا چوبینه" و با عنوان پایان نامه” بررسی استرس های بیومکانیکی وارده به اندام فوقانی" استخراج گردیده است./برزگری