خودمراقبتی از دیدگاه WHO : عبارتند از توانایی افراد، خانواده ها و جوامع برای ارتقای سلامت، پیشگیری از بیماری، حفظ سلامت، و مقابله با بیماری و ناتوانی با یا بدون حمایت یک کارمند بهداشتی.است.

در تعریف خودمراقبتی، پنج ویژگی زیر، مستتر است: .1رفتاری است داوطلبانه؛ .2 فعالیتی است آموخته شده؛ .3 حق و مسوولیتی است همگانی برای حفظ سالمت خود، خانواده و نزدیکان؛ .4 بخشی است از مراقبتهای نوزادان، کودکان، نوجوانان و سالمندان؛ .5 و بزرگسالنی که قادر به خودمراقبتی نیستند، نیازمند دریافت مراقبتهای بهداشتی از ارایه دهندگان خدمات اجتماعی یا بهداشتی خواهند بود.

سازمان جهانی بهداشت مداخلات خودمراقبتی را برای هر کشور، حیاتی و کشورها رابرای رسیدن به پوشش همگانی سلامت، ارتقای سلامت، ایمن نگه داشتن جهان و خدمت به افراد آسیب پذیر توصیه می کند.

مداخلات خودمراقبتی ابزارهایی  با کیفیت هستند شامل داروها، مشاوره، تشخیص و/یا فناوری‌های دیجیتالی  که می‌توان به طور کامل یا جزئی خارج از خدمات بهداشتی رسمی به آنها دسترسی داشت. که بسته به مداخله، آنها را می توان با یا بدون نظارت مستقیم کارکنان بهداشتی استفاده کرد.   

خودمراقبتی، گام اول سلامتی است و با توجه به اهمیت سلامت عموم جامعه، اقدام های خودمراقبتی جهت ارتقای سلامت ضروری به نظر می رسد. خودمراقبتی بر جنبه هایی که تحت کنترل فرد هستند تمرکز دارد و اصل مهم در خود مراقبتی، مشارکت و قبول مسئولیت از طرف خود فرد است تا با انجام رفتارهای سلامت محور از بروز ناخوشی و بیماری در خود جلوگیری کند ، در خودمراقبتی ما یاد می‌گیریم خودمان از خودمان مراقبت کنیم و برای حفظ سلامت و شادابی خود، کار‌های کوچکی انجام دهیم تا زندگی بهتر و سالم تری داشته باشیم.شناخت سلامت و بیماری، دانش سلامت و آگاهی از تهدیدات سلامتی، در پیدایش رفتارهای خودمراقبتی نقش دارند. مثلا در بیماران پیش دیابتی با بالا بردن سطح آگاهی آنان از عوارض این بیماری می توان جلوگیری کرد. ایجاد خودمراقبتی پیشگیرانه و مدیریت درروابط زناشویی ویا فرزندآوری سبب حمایت خانواده و ارتقائ سلامت جنسی می شود..

رفتارهای پیشگیرانه شامل راهبردهایی است که زنان برای بهبود سلامت جسمی و روانی خود به کار می برند.

برآوردهـا نشـان میدهـد کـه 56 تـا 58 درصـد از انـواع مراقبـت هـا، از نـوع خودمراقبتـی اسـت. طبق گزارش سـازمان جهانــی بهداشــت شــواهدی وجــود دارد کــه نشــان میدهــد خودمراقبتــی میتوانــد باعــث 7 درصــد صرفــه جویــی مالــی درنظام سلامت شــود، همچنیــن مطالعــات نشــان میدهنــد کــه در بیماریهــای مزمــن، خــود مراقبتــی میتوانــد

نتایـج زیـر را بـه همـراه داشـته باشـد:

• %40 کاهش مراجعه به پزشکان عمومی
• %17 کاهش مراجعه به پزشکان متخصص
• %50 کاهش مراجعه به مراکز اورژانس
• %50 کاهش در بستری بیمارستانی
•     %50 کاهش در روزهای غیبت از کار
•  در نهایت ایـن شـواهد نشـان میدهـد کـه خـود مراقبتـی منجـر بـه ارتقـای سـلامت و کیفیـت زندگـی، افزایـش رضایـت بیمـاران، اسـتفاده منطقـی از خدمـات و کاهـش هزینـه هـای سـلامت میشـود.که هدف غایی این آموزش می باشد.
•  
• دکتر لیلا قهرمانی،دکترای تخصصی آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت