12 آذر یا 3 دسامبر روز جهانی معلولین است. هدف از تعیین این روز ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره معلولیت های مختلف، افزایش آگاهی عمومی، درک و پذیرش افراد دارای معلولیت و تجلیل از دستاوردها و مشارکت‌های آنان است.

به گزارش روابط عمومی دانشکده بهداشت، معلول به کسی گفته می شود که بر اثر ضایعه جسمی، ذهنی روانی و یا توام، دچار اختلال مستمر و قابل توجهی درعملکرد روزانه شود، به نحوی که این امر موجب کاهش استقلال فرد در زمینه های اجتماعی و اقتصادی متناسب با نوع معلولیت وی گردد. معلولان از لحاظ توانایی، استعداد، کار و تلاش، با افراد دیگر تفاوتی ندارند و همانند دیگران با استفاده از استعداد و اراده ای که از آن بهره مند هستند، می توانند به موفقیت های چشم گیری نائل آیند. افراد معلول باید فرصت یابند تا استعدادهای خلاّق هنری و فکری خود را رشد داده و آن را نه تنها برای منافع خود، بلکه برای غنی سازی جامعه به کار گیرند. به این منظور، باید دسترسی آنان برای مشارکت در فعالیت های فرهنگی تضمین شود. به عنوان مثال تهیه وسایل کمک ارتباطی برای ناشنوایان، منابع و مطالب علمی به خط بریل یا نوارهای صوتی برای اشخاصی که دچار اختلال بینایی در سطوح مختلف هستند و خواندنی هایی که از لحاظ کمی و کیفی با توان و استعداد افراد کم توان هماهنگ باشد را می توان نام برد. معلولان می توانند با فعّال تر کردن حواس سالم، محدودیت ناشی از فقدان یا ضعف شدید یک حس یا عضو را جبران کنند. تنها تفاوت افراد معلول با افراد سالم، وجود نقص های جسمی، مشکلات و محرومیت های ناشی از آن کمبودهاست. تجربه ثابت کرده است این افراد می توانند با صبر و حوصله بیش تر و اراده استوار، بر مشکلات خود فائق آیند. زیرا اراده مستحکم، رمز موفقیت است.

اشتغال افراد معلول​

اشتغال هر فرد، موجب استقلال اقتصادی او می شود. داشتن شغل، به شخص هویت و شخصیت اجتماعی بخشیده و در او، اعتماد به نفس به وجود می آورد. متأسفانه تعداد زیادی از افراد معلول، به رغم گذراندن دوره های تحصیلات عالی و کسب دانش و مهارت لازم، نمی توانند به شغل مناسب دست پیدا کنند.

 مشارکت اجتماعی معلولین​

افراد معلول باید در تصمیم گیری ها، به ویژه درخصوص سازمان هایی که اعضای آن از معلولان تشکیل شده، مشارکت جدی و تأثیرگذار داشته باشند. کمک به تشکیل گروه های خودیار به منظور حمایت و توسعه جامعه خاص معلولان، از مهم ترین اقدامات برای مشارکت این گروه می باشد. از سوی دیگر، وجود چنین تشکیلاتی، موجب می شود تا افراد ضمن برخورداری از رابطه اجتماعی، استقلال اقتصادی، احترام اجتماعی، دسترسی به خدمات تخصصی و تشکیل خانواده، بتوانند دیدگاه ها و ایده هایشان را مطرح و در مورد مسائل مربوط به زندگی خود، تصمیم گیری کنند.

تفریح و سرگرمی معلولین​

توجه به ورزش و تفریح، موجبات سلامت جسمی و بهداشت روانی معلولان را فراهم می آورد. بیشتر این افراد نمی توانند از امکانات تفریحی موجود در سطح جامعه استفاده مناسب کنند، چرا که محیط های ورزشی و تفریحی با شرایط فیزیکی و بدنی معلولان متناسب نیست. شایسته است که مسئولان، امکانات ورزشی و رفاهی بیشتری را به معلولان اختصاص دهند، تا آنان نیز مانند سایر افراد جامعه، از این امکانات استفاده نمایند.

یاری به معلولان​

کمک و یاری رساندن به هم نوع، فضیلتی بزرگ بوده و در اسلام سفارش زیادی به آن شده است. کسانی که با انگیزه خودنمایی، ارضای حس خود بزرگ بینی و فخرفروشی به دیگران کمک می کنند، راه خطا می روند. فراهم ساختن امکان حضور واقعی معلولان جسمی در زندگی اجتماعی، سبب دلگرمی، اعتماد به نفس و نشاط درآنها می شود.

آنچه در ارتباطات اجتماعی با معلول باید در نظر گرفت، این نکته است که ارتباط با آنها، باید همراه با احترام باشد و از ترحم به ایشان دوری کرد. به یاد داشته باشیم آنچه توانایی را می سازد، اراده است و اراده اگر بخواهد جاری شود، هیچ بهانه ای را نمی شناسد.

تهیه کننده : مهناز زادانی فرد - کارشناس گروه بهداشت عمومی

پایان خبر

فریبا برزگری مدیر روابط عمومی دانشکده