کودکان چگونه متفاوت هستند؟

فجایع بر روی کودکان به طور متفاوتی نسبت به بزرگسالان تاثیر می گذارند.

      بدن کودکان با بدن بزرگسالان متفاوت است.

        آن ها بیشتر محتمل است که بیمار شوند یا شدیدا آسیب ببینند.

    برای آنها از دست دادن گرمای بدن محتمل تر است.

         آنها زمان بیشتری را در محیط بیرون روی زمین می گذرانند و همچنین دستان خود را بیشتر از بزرگسالان توی دهان خود قرار می دهند.

      کودکان در مواقع اورژانسی نیازمند کمک یک بزرگسال هستند.

                  آنها کاملا نمی دانند که چگونه از خود مراقبت کنند.

        کودکان سن بالاتر و نوجوانان می توانند یک سری نکات را از دیگران فرا بگیرند.

        کودکان کم سن و سال ممکنه بایستند یا به قولا خشک اشان بزند، گریه کنند یا جیغ بزنند.

                   آنها ممکن است قادر به شرح چیزی که به آنها آسیب یا آزار رسانده نباشند.

                      آنها زمانی که والدین اشان یا سایر مراقبین کنارشان حضور دارند از شانس بیشتری جهت دریافت مراقبت هایی که نیاز دارند برخوردارند.

                   قوانین، یک بزرگسال را ملزم به اتخاذ تصمیمات پزشکی برای یک کودک می داند.

          اطلاعات محدودی در رابطه با طرقی که برخی از بیماری ها یا داروها بر روی کودکان تاثیر می گذارند وجود دارد.

      استرس روانی ناشی از یک فاجعه می تواند روی کودکان تاثیر شدیدتری بگذارد.

·         آنها درک پایینتری از احساس کنترل شرایط دارا هستند.

·         آنها درک پایینتری نسبت به شرایط و موقعیت دارند.

·         آنها تجربیات کمتری از عبور از موقعیت های سخت دارا هستند.

کمک به سازگاری کودکان و تحمل شرایط

فارغ از سن کودک شما، پس از یک موقعیت اضطراری او ممکن است ناراحتی یا احساسات قوی دیگری را تجربه کند. برخی کودکان ممکن است که بلافاصله واکنش نشان دهند و برخی ممکن است نشانه هایی از دشواری را در آینده بروز دهند. چگونگی واکنش ها و علایم اضطرابی ای که کودکان نشان می دهند می توانند با توجه به سن، تجربیات گذشته و اینکه کودک معمولا چگونه با استرس سازگار می شود و آن را تحمل می کند، متفاوت باشد.

قسمتی از واکنش کودک بستگی به چیزی دارد که از والدین مشاهده می کنند. هنگامی والدین و مراقبین نسبت به یک اتفاق ناگوار با آرامش و اعتماد به نفس برخورد می کنند، می توانند بهترین حمایت را برای کودک اشان فراهم آورند.

اگر والدین از آمادگی بیشتری برخوردار باشند می توانند برای اطرافیان خود به خصوص کودکان، آرامش خاطر بیشتری به ارمغان بیاورند.

 افراد ممکن است با مشاهده ی مکرر تصاویر یک فاجعه بیشتر مضطرب شوند. در اسرع وقت، محدود کردن میزان برخورد خود و افرادی که دوست می دارید، با پوشش رسانه ای را مدنظر قرار دهید.

دکتر مسعود کریمی عضو هیئت علمی رشته آموزش بهداشت و ارتقا سلامت