« هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سر غیب

باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار

تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور»

 حافظ این عاشق دردی‌کش ادب پارسی چنان جانانه بر آسمان ادب و آوازه ایرانی می‌درخشد که گویی حافظه همیشگی ذهن و زبان، فرهیختگی و فرزانگی این سرزمین شده، فغان شیداگونه، حافظ علیه ناراستی و تزویر، گهربارترین کرشمه کلام در ادبیات و فرهنگ بی‌نظیر ایرانی و اسلامی است که تلالو بی‌مثال آن دستاویز هنر و موسیقی بسیاری از هنرمندان و ادیبان سخن گردیده است.

اندیشه حافظ چون مرغ دانای بلندپروازی ، به بند و دام کسی نمی افتد یا به سخن بهتر، کسی نمی تواند مرغ دانایی چون حافظ را به بند و دام خود گیرد . اهل نظر وتفکر واندیشه به اندازه ای که با حافظ همدلی وهم سخنی دارند از او فایده می برند  هر چه همدلی با حافظ بیشتر باشد بهره گیری از او نیز بیشتر است .

خوشبختانه بیشتر دانشجویان، اعضای هیأت علمی و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی، با اشعار، روحیات و صفات پسندیده این چهره جهانی و  ماندگار آشنا هستند و مایه فخر است که جامعه علوم پزشکی علاوه بر تعهدی که نسبت به تحصیلات خود دارند، با فرهنگ، هنر و ادبیات سرزمین ایران، معاشرت و مجالست دارند و در گذشته و حال، اساتید گوهرباری همچون شهریار را به فرهنگ این ملک معرفی کرده اند.

بیستم مهرماه، روز بزرگداشت رفیع ترین قله غزل عاشقانه _عارفانه، را به همه کارکنان، اساتید و دانشجویان ادب دوست، تبریک می گوییم.

دکتر محمد حسینی، معاون فرهنگی و امور دانشجویی دانشکده بهداشت