طبق برآورد سازمان جهانی بهداشت سالانه 186300 کودک به دلیل تصادفات جاده ای جان خود را از دست می دهند که برابر است با روزانه 500 مرگ کودک در سراسر جهان. صدمات ناشی از تصادف چهارمین علت مرگ و میر کودکان 5-14 ساله می باشد. از این میزان کودکان عابر پیاده  38% را به خود اختصاص داده اند. پیاده روی وسیله ی حمل و نقلی است که سبب مرگ کودکان 6-11 ساله ی چینی می شود. علت این صدمات میتواند رشد ناقص شناختی و فیزیکی کودکان باشد اما رفتار های نابهنجار رانندگان هم در این امر دخیل هستند.

مطالعات نشان می دهد که برای کاهش این صدمات ترافیکی بهتر است مداخلات آموزشی برای کودکان برقرار گردد. روش های متفاوتی برای آموزش ترافیک ایمن در سراسر جهان مورد آزمایش قرار گرفته است مانند: 1- روش سنتی 2- روش یادگیری فعال 3- شبیه سازی خیابان 4- تئوری مبتی بر شباهت ادراکی

جیانگ و همکاران در سال2021 مطالعه ای با موضوع  برسی اثر مداخله ی آموزشی مبتنی بر  تئوری طیف های رفتاری را انجام دادند. آنها ابتدا 26 کودک دبستانی که پیاده به مدرسه می رفتند را به عنوان نمونه برگزیدند اما به علت اینکه بعضی از آنها آزمون مسیر را کامل نکردند از مطالعه حذف شدند در نتیجه حجم نمونه ی نهایی آنها 20 کودک بود که به طور مساوری به گروه کنترل ومداخله تقسیم بندی شد. آنها به گروه مداخله قبل از آزمون مسیر و به گروه کنترل بعد از آزمون مسیر آموزش دادند و رفتار ها را توسط عینک ردیاب و دوربین های مخفی شده در تقاطع ها سنجیدند. نتایج نشان داد تئوری مذکور برایب بهبود مهارت کودکان در عبور از خیابان موثر واقع شده است اما اثر زمان تاثیر مداخله را کاهش می دهد.

این گزارش از جلسه ژورنال کلاب "میترا نجفی" دانشجوی ارشد آموزش بهداشت وارتقای سلامت با عنوان "تحقیق در مورد روش‌های مداخله برای کاربرد رفتار کودکان در گذر از خیابان و گسترش نظریه «طیف‌های رفتاری»"  به راهنمایی دکتر "لیلا قهرمانی" از گروه ارتقاء سلامت دانشکده استخراج گردیده است.